Howdy people,
Alweer een week verder, al meer dan 2 maanden onderweg. De tijd vliegt. Nog negen en een halve maand te gaan. Dus voor iedereen die plant om een dezer dagen zwanger te worden: gelieve nog 2 weken te wachten zodat we toch op z'n minst de geboorte kunnen meemaken!
Intussen hebben we traditiegetrouw het kerstfeest van de familie Thys meegevierd: het wereldwijde web brengt iedereen toch oh zo dichtbij... Dat was echt heel leuk.
Onze kerstbarbecue heeft ons geweldig gesmaakt, hoewel het kerstgevoel toch echt een beetje achterwege bleef. We hebben het alvast niet aan ons hart laten komen.
Jesse heeft in Queenstown niet alleen kerstmis gevierd, maar ook de kicksportheld uitgehangen en een bungeesprong van 134 meter gemaakt. (We hebben ons laten vertellen dat dat de 3e hoogste van de wereld is) Hij heeft op voorhand geen kick gegeven, wat zijn schreeuw bij de duik naar beneden eens zo ongecontroleerd maakte! Ik kreeg er zowaar knikkende knieen van. 15 seconden later werd onze man alweer gezond en wel omhoog gehesen, en terug bij mij op het platform aangekomen sprak hij: "much ado about..." Tja, Jesse zijn knieen blijken niet zo makkelijk te knikken. De sfeer van het hele gebeuren was niet bepaald om over naar huis te schrijven (maar ik doe het toch): voor het bungeepersoneel was het bandwerk in de reinste zin van het woord en dat maakte de hele ervaring net iets minder exclusief aanvoelen dan ge zou verwachten voor het geld dat ge net over de toonbank gesmeten had.
Vanuit Queenstown ging de reis naar Mount Cook. Op weg naar daar kon ons buske zich dus laten gelden, want Mount Cook is met zijn 3754 meter de hoogste van Nieuw-Zeeland. Bergachtig gebied dus, ook al gingen we uiteraard niet naar de top. Jesse vond dat het ideale moment om het aan de stok te krijgen met bumperklevende buschauffeurs en terwijl er vingers heen en weer gesmeten werden, werd ik alsmaar onpasselijker van de temperatuur die onder mijn bevallige zitvlak ongekende hoogtes bereikte. Ik hoor u denken dat mijn zitvlak veel aankan en ook veel gewend is, maar u moet weten dat de motor van ons buske zich meestal, om niet te zeggen constant, onder die plaats bevind, aangezien Jesse mij NOOIT met het buske wil laten rijden. Toen ik het echt heet begon te krijgen, maande ik een opgefokte, in macho-modus Jesse aan om langs te kant van de weg even halt te houden. En ja, onze motor was oververhit. Daar stond ik dan: met 2 mannen die aan het overkoken waren: Buske met koelvloeistof, Jesse met roadrage. En ik die mijn gat niet wou verbranden, moest dus WEL op de blaren zitten...
(NVDR: aangezien we op het moment van halthouden de top bijna hadden bereikt en de afdaling (=afkoeling) kon beginnen, EN aangezien de vloeistof tijdens het rijden NIET aan het koken was, heeft de halthouding onnodig gezorgd voor het overkoken van de koelvloeistof, doch dit terzijde)
U merkt dat het nog steeds een gevoelig thema is. ;-)
En u weet nu ook meteen waarom IK de blog schrijf.
En dat ik grondig gecensureerd word. (NVDR: om zodoende de waarheid staande te houden)
Soit.
Intussen zijn we al te weten gekomen dat dit oververhittingsgevaar een frequent probleem is met dit soort busjes: de radiator zit blijkbaar niet vooraan maar onderin waardoor de luchttoevoer niet optimaal is. Daarenboven is de radiator niet voorzien van een ventilator.
Daarom rijden we nu lange, bergachtige afstanden MET de verwarming op volle kracht, zo geraakt de hitte WEG van de motor IN het buske. Echt een aanrader tijdens de warmste week van het jaar! Genieten!
Nonkel Marc zou er zeker zijn tanden kunnen inzetten en ons mechanisch probleem van de baan helpen. Maar we behelpen ons wel. Ge moet hem dus nog geen vlucht boeken!
Intussen zijn we weer in Christchurch beland.
De reis bracht ons weer langs interessante plaatsjes, zoals Mount Somers. Voor het welzijn van ons buske zijn we daar niet aan op gereden, maar we hebben toch een foto genomen van de wegwijzers als bewijs! De Somersen hebben dus hun eigen berg! Proficiat daarmee!
Om 2009 goed in te zetten hebben we alweer een hotelletje geboekt, kwestie van in enige luxe te kateren indien dit nodig blijkt te zijn.
Wij wensen u alvast een schitterend uiteinde en een prachtig begin van het nieuwe jaar.
Geen nieuwjaarsbrieven dit jaar, maar wie wil stuur ik mijn rekeningnummer door met nieuwjaarsemailgedicht in attachment!
Dikke nieuwjaarspoenen en hou mij een paar oesters over in de bois!
5 opmerkingen:
Wat geniet ik toch van het lezen over jullie belevenissen ! Ons popke kijkt vol bewondering mee naar de foto's (wie van de 2 heeft die opleiding fotografie gehad, of gewoon een intrinsiek talent ?).
Geniet van het hotelleke, wij wensen jullie nu alvast een gelukkig nieuwjaar, en wat een jaar zal het worden !
Kussen,
Katrien, Jeroen & Bauke
Dag lieve menskes!
GELUKKIG NIEUWJAAR!!!!!!!
Er volgt uiteraard nog een mail met onze belevenissen
xxx van ons!
Dag Ine en Jesse
Eerst en vooral een gelukkig 2009, dat het voor jullie een jaar mag worden met veel avonturen. Geniet ervan met volle teugen want voor je het weet sta je terug in Zaventem.
Wij hadden hier een geslaagde nieuwjaarsnacht, de mannen hebben weer goed gekookt. Straks gaan we, zoals elk jaar, naar nonkel Michel. Ik ben benieuwd of er brieven zijn.
Maak er nog een fijne tijd van, dikke kussen
Tante Magda, Nonkel Jos en Pa
Je ziet dus dat uw voiture evenwaardig is aan de Jag van nonkel Michel, alleen kan hij de temperatuur van de zetelverwarming instellen.
Gelukkig was het mount Somers, stel je even voor dat het mount 'Thys' was geweest, of nog beter: mount 'de Thys' dan zouden sommigen weer hun adelbrieven bovenhalen en dadelijk expedities naar de berg organiseren om er een sacraal oord van te maken !
Dus als je iets in die aard moest tegenkomen behandel het met de nodige discretie. Aan een mount of lake 'eddy' mag natuurlijk de nodige ruchtbaarheid worden gegeven.
Pp
Hey jullie,
ben natuurlijk weken te laat met reageren, maar moet zeggen dat ik me tranen gelachen heb met het verslag. Had daar DOOD graag bij willen zijn :-)
Hou jullie taai, en tel maar niet te snel af!
Isolde
Een reactie posten