on the move

Dag Bosklappertjes,

Ondertussen zijn we al bijna 1 week aan het genieten van de vrijheid van ons eigen vervoer. Zaaalig! Gaan en staan waar we willen in combinatie met ons eigen "huisje", we kunnen het iedereen aanraden!
We zijn momenteel in Dunedin, in het zuiden van het Zuidereiland, en het is hier bar koud! Maar wind noch regen houden Jesse tegen: hij gaat er compleet voor, vastberaden om zijn surfing skills naar het volgende level te duwen. Hij heeft zijn surfgarderobe echter lichtelijk moeten aanpassen en surfbotjes gekocht, want zijn voeten vroren er bijna letterlijk af na zijn surfsessies.
We liggen opnieuw op een camping vlak bij een surfstrand, dus hij is content.

Buiten het surfen heeft Jesse er nog een nieuwe hobby bij, tot groot jolijt van mij en mezelf (niet dus): zich vastrijden in greppels en modder. Het buske wordt blijkbaar aangedreven op de achterste wielen, en dat hebben we dus al 2 keer aan den lijve mogen ondervinden. De 1 keer behoefde het maar liefst 5 sterke mannen om ons uit de greppel te duwen (bij greppel, denk: 0,5 meter)... De 2e maal bedacht Jesse een ingenieus systeem met stenen om ons uit de modder te bevrijden...Stress!

Verder zijn we nu al gepakt door de wonderen der natuur. Ik had nooit kunnen denken dat er in ons zo een natuurfreaks zouden kunnen schuilen! De bergen en het landschap zijn vaak overdonderend, maar het Nieuw Zeelandse wildlife staat toch op de overtreffende trap. We hebben er al volop van kunnen genieten: in Akaroa zijn we gaan zwemmen met de Hectors Dolphins, de kleinste dolfijn ter wereld. Ondanks het IJSkoude water was het een geweldige ervaring. Groepjes dolfijnen scheerden verbazingwekkend dicht langs ons af. Toegegeven, ik had een iets hoger Koning-Boudewijn-Park-gehalte verwacht, maar het feit dat het echte, onvervalste wilde dolfijnen waren, maakte alles goed. Jammer genoeg waren de beestjes zo snel, en onze vingers door de koude zo langzaam dat we het niet goed op foto hebben kunnen vastleggen... Wel echt heel pesjaal!
Na de dolfijnen waren er de Yellow Eyed Penguins. Daarvan zijn er nog maar zo'n 4000 op de wereld. Met veel geduld hebben wij er maar liefst 5 in het wild kunnen spotten. De pinguins komen in de late namiddag terug van de jacht, dus met een beetje geluk, en veel tijd (ongeveer 1,5 uur wachten), zie je er eentje uit de zee verschijnen en zijn weg banen naar zijn nest. De beestjes zijn heel schuw, dus we moesten ons erg stil houden en ons een beetje verbergen, zodat ze niet zouden gaan lopen, of opnieuw de zee induiken. Grappig beestje, we zijn fan. Ook moeilijk weer te geven op foto, want we moesten meestal onze digitale zoom gebruiken om ze goed in beeld te krijgen.

En last but not least: de zeehonden! Ik was al volledig door het dolle heen toen we er 5 konden spotten in Hickory Bay, een afgelegen surfspot die Jesse per se wou bezoeken. Maar dat was nog niks in vergelijking met Shag Point (u leest het goed: Shag Point!). Daar zaten er misschien wel 100 op een hoop! Prachtig! Vooral ik was er zot van.