4-0!

Onze laatste dag in BA werd een bewogen dag.
Eerst was er de match Argetinië - Venezuela. Omdat we te lang getwijfeld hadden over het al dan niet bijwonen van de match, moesten we ´s avonds aan de overkant van de straat overnachten: dat van ons zat vol... Geen probleem.
Een bus pikt ons omstreeks 15u op in het hostel. Onze eerste stop was La Boca, de wijk van de beruchte voetbalploeg Boca Juniors, alwaar we pizza gingen eten en bier gingen drinken om in de stemming te komen. De man die de "voetbaltour" begeleidde bleek een local, dus het bier vloeide rijkelijk.
Daarna op naar het stadion. De busrit naar "El Monumental", het stadion van River Plate, leidde ons langs de mooie en minder mooie plekken van BA. Ik had nooit verwacht om in zo´n mondaine stad zoveel straatkinderen te zien. Aangekomen bij het stadion, luidde de woorden van het meisje met de tickets als volgt: "Luister. We wonen de match bij in het ´levendige´gedeelte van het stadion. Maradonna zijn hart gaat uit naar Boca Jrs, en hij heeft hen uitgenodigd in de thuisbasis van River Plate (de aartsvijanden van Boca Jrs). We zullen dus tussen de hooligans zitten vanavond." Ok...
Het kwam er op neer dat we plaatsjes kregen achter een massa prikkeldraad, helemaal bovenaan, achter de goal. Het wer al snel duidelijk dat onze "begeleider" gene gewone was, want hij maakte er een sport van om zijn litteken, dat reikte van keel tot schaamhaar, veelvuldig te flashen. Het opheffen van zijn T-shirt had blijkbaar een intimiderend effect op de River Plate fans. Even later deden een aantal agenten de tour van tribune, om alle River Plate fans hun shirtje uit te laten trekken. Toen de Boca Jrs Fans eindelijk binnenkwamen met veel tromgeroffel, was de sfeer toch enigzins gespannen... Laat ons zeggen dat ik het merendeel van die mannen niet in het donker wil tegenkomen.
Na de match kende ik zowat alle Argentijnse voetbalsongs vanbuiten. Ze hebben hier trouwens hun eigen variant van "al wie da nie springt". Best grappig.
De Argentijnen wonnen de match met 4-0 en Maradonna wierp mij een kushandje, om mij te bedanken voor mijn komst. (of zou hij het op de Boca Jrs fans gemikt hebben?)
Na de match ging de karavaan terug naar het hostel, waar meer bier op ons wachtte.

Omstreeks 3u dan maar naar het hostel aan de overkant. Daar was blijkbaar nog een feestje aan de gang. Even gevraagd of ze stiller wilden zijn, maar dat had niet veel effect. Dan maar gaan slapen met vette oordoppen in.
Om 5u schoot ik wakker van superluide muziek. Dus ik naar buiten: "Kan het wat stiller AUB?" Niet dus. De nachtwaker kwam erbij, trok de kabel van de stereo-installatie uit en maande iedereen aan om naar buiten te gaan. Op dat moment werd ik omsingeld door de bende, met een Vin Diesel-achtige figuur die het woord nam. Na 2 minuten besefte ik al dat hij letterlijk stijf stond van de coke. Wie was ik om zijn BBQ te verpesten, het was zijn recht om te feesten tot 7u ´s morgens, ik moest teruggaan naar mijn land, ik had hem geen vragen te stellen,... Met zijn lichaam(staal) drukte hij mij tegen de muur en schermde hij mijn vluchtwegen af. Ge merkt: ik was in paniek. Ik was zo stom geweest om Jesse niet wakker te maken (die lag KO in bed na al dat bier), dus ik stond er alleen voor. Maar gelukkig was er de nachtwaker nog. Toen hij begon te roepen dat ze mij met rust moesten laten, stormde de bende op hem af en begonnen ze hem af te motten. Letterlijk slagen op zijn gezicht! Toen flipte ik natuurlijk helemaal door en ben ik mij in onze kamer gaan verstoppen. Jesse lag nog steeds te dromen van goede feeën en kaboutertjes en snapte er niets van. Achteraf bekeken: gelukkig maar, want ze zouden zijn gezichtje ook deftig bewerkt hebben, daar ben ik zeker van.
Vin Diesel bleef nog uren roepen en tieren op de gang en ik piste bijna in mijn broek van de schrik... Daarbij kwam dat ik Jesse nog eens moest "tegenhouden" om zich niet te gaan moeien, dus een prettige nacht was het niet.
In "ons" hostel aan de overkant werden we de volgende dag goed onthaald, met veel knuffels en luisterende oren. Het was best een akelige ervaring.
Maar goed, er is niets gebeurd, en in´t vervolg zal ik 2X nadenken voor ik nog eens een gunst van vreemde mensen vraag...

Intussen zijn we aangekomen in Cafayate. De rit naar hier was verbluffend mooi: gigantische cactussen, bergen in allerlei kleuren,... Morgen doen we een tour van de omgeving. Het hostel waar we nu blijven is ook weer dik in orde, dus niemand hoeft zich zorgen te maken.

Het volgende blogske wordt weer rozengeur en manenschijn!