We zijn er inmiddels al bijna een week.
Op de vlucht naar Santiago zat ik naast een vrouw die ongeveer de hele weg in mijn oor gesnurkt heeft. Gevolg: bijna geen oog dichtgedaan. Daarenboven verschillen NZ en Chili maar liefst 16 uur, waardoor we vroeger in Santiago toekwamen dan we in Auckland vertrokken waren... Gevolg: een jetlag om U tegen te zeggen. Naar goede gewoonte recupereerde Jesse 3 keer zo snel als ik, waardoor hij op de 2e dag al wat sightseeing kon gaan doen terwijl ik nog in bed lag met het gevoelsequivalent van een vieze kater. Toen Jesse later met onze Belgisch-Chileense hosts (die we via CouchSurfing leerden kennen) een spaghetti carbonara nuttigde, kende ik het genoegen om de Chileense WC-pot van naderbij te beschouwen.
Soit, op de 3e dag kwam ook ik de jetlag te boven en konden we tot de ontdekking komen dat Santiago ons niet echt kon boeien. Het is een grote, grijze stad, vol smog, met enkele leuke wijken en straten.
Bijgevolg zaten we al snel op de nachtbus naar Puerto Varas, een oude Duitse kolonie en de toegangspoort tot Patagonie. Puerto Varas is een klein stadje aan de vulkaan Osorno. Na het vergaren van zoveel mogelijk info hebben we echter besloten om niet veel dieper in Patagonie te reizen, omdat de gelijkenissen met het Zuideiland van NZ te groot zijn: er moeten opeens keuzes gemaakt worden, we zijn hier immers maar 5 weken. Bijgevolg gaat de reis morgen richting Bariloche, Argentinie. Daar steken we over naar de oostkust, waar er onder andere pinguins op het menu staan! Ik kan niet wachten om terug oog in oog te staan met mijn geliefkoosde diersoort!
Tot nu toe doet Chili heel erg Europees aan: de mensen zijn hier eerder blank, de straten in erg goede staat en de huizen vrij modern. Wat ons opvalt is dat ze hier zot zijn van taart: op elke hoek van de straat vindt ge een koffiehuis met wel 10 soorten van het zwaarste gebak. Verder zijn we nog niet veel culinaire hoogstandjes tegengekomen.
Vergis u niet: het is hier prachtig en we zijn ontzettend enthousiast. De afgelopen dagen hadden we enkel de indruk dat we NZ nog niet hadden verlaten... Daar komt morgen hopelijk verandering in!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
4 opmerkingen:
Torte en knödels van pinguïn aan de oostkust, dat kan niet misgaan !
Blijf toch maar in de buurt van de wc-potten.
pp
Hey mannekes!
Maar Ine toch, deze jetlag was idd niet van de poes. Je ziet hé met wat voor een sterke man je samen bent hé ;-).
Maar goed, de taarten zijn toch goed vertegenwoordigd daar en dat is toch geweldig als je zo een zoetebek bent hé!
Geniet ervan, hier schijnt vandaag ook lekker het zonnetje, ja de lente komt er stilletjes aan.....
Tot schrijfs, dikke kussen van Isa en Co
x
Hey Ine,
Hoe gaat het daar in Chili? Wij (George en Els) zitten hier in de begeleidersbureau naar jouw website te kijken. George vroeg zich af aan welke kant van de wereld je nu al zat. En waar ga je de volgende keer naartoe? Wat vond je al het mooiste? Is het daar mooi weer? Wanneer kom je terug?
Groetjes i a la proxima!
George en Els
Net de smelkroes Istanbul achter me gelaten om in een leuke Scandinavische storm terecht te komen... bah.
Maar Chili spreekt me inderdaad wel aan als ik jullie hoor! Zou daar doodgraag gaan fietsen.
Argentinië, ola, ook weer een te gek land, vooral voetbalgekken geloof ik :-)
Dikke kussen voor jullie beiden. Ben super blij dat jullie het zolang met elkaar uithouden LOL
Een reactie posten