laatste weken NZ

Tja, waar zijn we in tussentijd allemaal mee bezig geweest?
Na de Tongariro crossing waren we 3 dagen zo stijf als een hark: Jesse had last van de kuiten, ik van de knieen. We hebben ons wel de bedenking gemaakt hoe "convenient" alles in Nieuw-Zeeland is. Ge rijdt een stad binnen, volgt de pijlen naar het information-centre, waar ze u doodgooien met folders en plannetjes van de omgeving, de activiteiten zijn talloos. Heel makkelijk allemaal.
Zo gingen we ook naar Rotorua, een groot thermisch/vulkanisch gebied. De Duitsers van de Tongariro-crossing zeiden: "you'll smell it before you see it" en niets was minder waar: 5km voor het binnenrijden van het stadje hadden Jesse en ik al ruzie over wie die scheet gelaten had. Neenee, grapje, maar de stank was inderdaad alomtegenwoordig. Denk rotte eieren.
Maar de stank werd al snel gecompenseerd door het meest ongelooflijke vulkanische landschap. In het stadspark zagen we overal willekeurig damp opstijgen. Net buiten de stad lag Wai-O-Tapu, waar de vulkanische activiteit zich concentreert. Gevolg: wild kokende modderpoelen, een geisertje, kraters in alle kleuren van de regenboog, veeeel damp en meren in de gefliptste kleuren. Echt niet normaal. De gigantische geiser werkt een keer per dag op commando: dat hebben we aan ons voorbij laten gaan: we hadden geen zin om dit natuurschoon "en masse" van op een tribune te bewonderen.

Soit, na Rotorua ging de reis weer richting kust.
In Mount Maunganui kregen we het Beverly Hills-gevoel: alle locals vullen daar precies hun dag met joggen, koffie drinken en mekaar tegenkomen. De mensen waren er mooier, de huizen moderner en de vibe exclusiever. Echt iets voor ons dus!
Jesse kreeg het er wel aan de stok met een lokale surf dude, die de toeristen in zijn golven wilde uitroeien. Ach ja.

Nu in de buurt van Raglan, DE surfspot van NZ. Rip Curl organiseert hier dit weekend een grote wedstrijd, dus dat was een beetje een domper op de feestvreugde. Er lag zeker 50 man op een stukske van 200 meter in het water...

Het weer begint precies ook te slabakken: gisteren viel de regen de ganse dag met bakken uit de lucht. We vroegen ons al af waarom iedereen zei dat het hier zoveel regende. ;-)

De komende week gaan we in topsnelheid de rest van het Noordereiland bezoeken, om rond de 1e maart met ons buske op de automarkt in Auckland aan te komen. Hopelijk gaat dat vlot van de hand!
Het is dus tijd om afscheid te nemen van NZ want het volgende avontuur loert al om de hoek!

Dikke knuffels!