Japan...

Het heeft een week geduurd voor we beseften dat we onze blog serieus aan het verwaarlozen zijn. Schande!

Een week blijkt voldoende om een indruk te krijgen van dit echt wel vreemde land, maar het is zeker niet genoeg om de cultuur te vatten. Elke dag zijn we meermaals onder de indruk van de grote verschillen en staan we op de hoek van de straat in onze haren te krabben, omdat we geen idee hebben wie, wat, waar en hoe!

Enkele voorbeelden:
De toiletten zijn voorzien van een "namaak-doorspoel-geluidssysteem" dat ge blijkbaar moet gebruiken als uw WC-bezoek meer lawaai maakt dan gehoopt. Naar het schijnt liepen de waterfacturen in Japan erg hoog op: om andere WC-gangers het geluid van scheetjes en diarree allerhande te besparen werd er namelijk ijverig gesjast. Daarom zijn de meeste toiletten nu uitgerust met een soundsystem. Cool! De toiletbril is tevens voorverwarmd en een sproeisysteem kan uw poepke langs alle kanten schoonsproeien (tot op heden nog niet getest).

De zoektocht naar eten verliep in het begin ook niet al te vlot. Veel restaurantjes proberen inkijk te beperken, waardoor ge geen idee hebt wat er achter de reeks deuren en gordijnen op u wacht. De menu's zijn vaak enkel in het Japans opgesteld, wat de keuze niet bepaald vergemakkelijkt! Andere restaurants hebben dan weer een gigantische etalage met daarin een plastieken versie van alle gerechten die er geserveerd worden. Dus vaak lopen we met de serveerster eventjes naar buiten om aan te wijzen wat ons lekker lijkt. Zelfs dan is het vaak een wilde gok: tofu in alle kleuren en texturen, en een bouillon die uit zwanworstjes getrokken lijkt!!! En hoewel de macrobiotiek zijn oorsprong vond in Japan is het niet evident om vegetarisch eten te vinden. Een heel avontuur. Maar we worden er steeds beter in.

Een groot gigantisch ongelooflijk voordeel: hier in Japan is iedere schoen verkrijgbaar in maatje 35!!! Halleluja! Voor mij is dit land de schoenenhemel! Zelfs ons mama (met haar 33-34ske) zou alle schoenen hier niet gepast kunnen krijgen! Laat staan gekocht...

Nog een vreemd gegeven: iedereen, jong en oud, verplaatst zich hier met de fiets. Hoe ongelooflijk druk de steden ook mogen zijn: de fietsers fietsen er overal lustig op los. Op de stoep, straat of in de goot, Japan lijkt Leuven wel: alle straten lopen over van de geparkeerde fietsen. ;-)

Tokyo en Kyoto hebben we al achter de rug, en morgen gaat de reis naar Nara, waar we zullen logeren bij Meg, een Japanse die we in NZ leerden kennen, en haar familie. Dat zal ons hopelijk wat meer inzicht in de Japanse cultuur geven.

Waarschijnlijk gaan we de familie Shina en Shoko ook opnieuw ontmoeten! (in 1998 nam ik deel aan een uitwisseling met het Japanse Itami, ik was te gast bij de familie Shina en daarna kwam Shoko 2 weken in de Rietstraat logeren)
Spannend!
We hopen echt wel op wat contact met de locals, want de Japanners hebben een vrij gelsoten cultuur en het is niet makkelijk om contacten te leggen als ge geen aanknopingspunt hebt. De taalbarrière is ook erg groot: de meeste Japanners spreken enkel Japans.

Het is moeilijk te omschrijven wat Japan met ons doet. Het land werkt bevreemdend: de moderne uitstraling geeft op het eerste zicht een Westerse indruk, maar na 2 minuten beseffen we al te vaak dat we ons vergist hebben...
Heel apart.
Onze zintuigen worden er wakker van.

Tot de volgende!