Na ons vorig berichtje, ging de reis naar Nara, waar we Meg ontmoetten. Het was een fijn weerzien en na een tour van de stad gingen we mee naar haar ouderlijk huis, om haar moeder en grootmoeder te leren kennen. De rit naar huis ("I live very close to Nara") duurde meer dan een uur en ging van begin tot einde door piepkleine straatjes, waar er constant gestopt moest worden om de tegenligger door te laten. De huizen stonden er enorm kort op elkaar, maar af en toe was men er toch in geslaagd om er een rijstveldje tussen te planten.
Megs moeder had voor de gelegenheid niet een, maar wel 6 gerechten bereid. Zowat de hele Japanse keuken stond op het menu! Het gezin stond erop dat we de Japanse natto probeerden: een plakboel gefermenteerde sojabonen gemengd met een tikje mosterd en een scheutje sojasaus. Afschuwelijk (en de meeste Japanners delen die mening)!
Ondertussen zijn we aangekomen in Osaka.
Omdat het internet in Japan overal gratis is, had ik tijd genoeg om een goeie hotel-deal in Osaka te zoeken. Na een hele avond internetten kwam ik uit bij een onlangs gerenoveerd hotelletje waar een double room nog minder kostte dan in een doordeweeks hostel. De foto's zagen er OK uit, dus niets hield ons tegen om een kametje te reserveren.
Aangekomen in Osaka kwamen we er al gauw achter wat er mis was: het hotel bleek midden in het love-district te liggen, de rosse buurt van Osaka. Ons kamertje wordt op andere dagen voor 15 euro per uur verhuurd aan een hitsige Japanner en zijn dame van lichte zeden. Het was even slikken (en nee, niet letterlijk ;-)), maar ja: het was goedkoop, proper en vlak bij het metro en station... Gelukkig zijn er nog veel westerse toeristen in dezelfde val gelopen! Maar al bij al valt het nog mee.
Osaka zelf heeft ons niet echt kunnen bekoren: veel grijze stad en de hitte is hier niet te keren. Om 9u 's morgens stond de thermometer al op 31 graden. En de lucht is ernorm vochtig, dus het valt niet mee om te slapen 's nachts (de airco blaast volle bak in ons gezicht dus die kunnen we 's nachts niet aanzetten).
Morgen treinen we naar Hiroshima, waar de eerste atoombom werd gegooid tijdens WOII.
Daar logeren we opnieuw in een hostel. ;-)
3 opmerkingen:
Hey mannekes,
haha, in wat voor een hotelletje zijn jullie nu weer beland?! Och ja, zolang je niet de hele nacht naar gekreun moet luisteren is het goed hé. Wel gemakkelijk zo met het station zo dicht in de buurt.
Ben benieuwd of je nog steeds aan dingen kan zien dat er een atoombom is gevallen, jullie foto's maken altijd heel veel duidelijk!
Dikke kus Isa en co
zolang the love niet in the airco zit...
ach ja, als je dan niet kan slapen, heb je toch wat afleiding (Jesse kan goed slapen, ja?)
enfin, doe de japonnezen veel groeten! en geef hen wat extra mode-tips, want die gasten op de foto, djeezes ;-)
Hahahaha :-) die is goed!
Misschien een goed excuus to spice up your love life, om ter hardst kreunen... ;-)
Een reactie posten